محق بودن و برسیمت شناختن خودخلاصی

دقیقا خودخلاصی همون جاییه که دیگه راهی سراغ نداری و تنها راه پذیرش و تسلیم شدن و نهایتا ذلیل شدن هست! من تا اینجا با خودکشی مخالفم اما از اینجا مسیر خودخلاصی و خودکشی جدا میشه و انسان حق داره به ذلت و خواری و زندگی حیوانی تن نده. کجای دین نوشته شده شما باید مثل حیوان زندگی و هر شرایطی رو تحمل کنید؟ کجای این عقلانی و با کرامت انسانی سنخیت داره؟ اینکه یک کلیشه رو بگذاریم جلومون و طبق اون بدون توجه به تفاوت ها هر مورد متشابه رو حرام کنیم که مشکلات عملی رو حل نمیکنه. بنده اگر بجای مسئولین اجتماعی و حتی مذهبی جامعه بودم با به رسمیت شناختن خودخلاصی سعی میکردم راه حلی برای اون در عمل پیدا کنم که بعد از سونامی طلاق و گرانی، جامعه گرفتار سونامی خودخلاصی نشه...